Zespół cieśni kanału nadgarstka
Przyczyną choroby jest ucisk nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka wywołany różnymi przyczynami i powodujący obrzęk zapalny nerwu. Najczęściej spowodowany jest przez pogrubienie lub obrzęk tkanek otaczających nerw- ścięgna, osłonki ścięgien, tłuszczaki- oraz zmiany zwyrodnieniowe lub pourazowe powodujące zacieśnienie ograniczonej przestrzeni kanału nadgarstka. Przyczyną choroby może być także Reumatoidalne Zapalenie Stawów, może ona mieć także charakter choroby zawodowej, np. u sekretarek ( pisanie na maszynie), grafików komputerowych ( praca z myszką komputerową ), u osób pracujących fizycznie ( wykonujących czynności monotypowe, powtarzalne ).Do czynników ogólnoustrojowych sprzyjających wystąpieniu zespołu cieśni kanału nadgarstka należą: cukrzyca, niedoczynność tarczycy, akromegalia, menopauza, nikotynizm, amyloidoza, anoreksja, otyłość oraz ciąża. Choroba najczęściej występuje po 40 roku życia i dotyczy przede wszystkim kobiet. Początkowy ucisk na włókna nerwu pośrodkowego doprowadza do zaburzenia ich odżywiania, co wywołuje wtórny obrzęk i nasila dolegliwości. Do objawów klinicznych zespołu należy:
- mrowienie w nadgarstku i w okolicy kciuka
- mrowienie palca wskazującego i środkowego oraz połowy palca serdecznego
- zanik mięśni kłębu
- dodatni objaw Tinnela ( pukanie w nerw pośrodkowy na wysokości kanału nadgarstka powoduje parestezje w obrębie w/w palców )
- dodatni objaw Phalena ( nasilenie parestezji po kilku-kilkudziesięciu sekundach utrzymywania zgięcia stawu promieniowo-nadgarstkowego )
- osłabienie chwytu, brak precyzji i ograniczenia ruchów
- utrudnione zaciśnięcie ręki w pięść
- wypadanie z dłoni trzymanych przedmiotów
Objawy występują najczęściej w nocy, nasilają się po uniesieniu kończyny, zmniejszają po opuszczeniu. Po przebudzeniu chory odczuwa mrowienie w obrębie ręki, które często ignoruje, przypisując je nieprawidłowej pozycji podczas snu. W przypadku długotrwałej choroby, parestezje i ból budzą chorego w nocy, ulgę przynosi wtedy opuszczenie reki na podłogę.
KWALIFIKACJA
Zespół cieśni kanału nadgarstka rozpoznaje się przede wszystkim na podstawie objawów klinicznych, wywiadu chorobowego oraz zawodowego. Jednak do zakwalifikowania chorego do leczenia operacyjnego niezbędne jest wykonanie badania elektromiograficznego, które najlepiej opisuje stan nerwu pośrodkowego.