FESS

Przewlekłe zapalenie zatok przynosowych PZZP to stan zapalny zatok przynosowych, pojawiający się na skutek infekcji wirusowej błon śluzowych nosa połączonej z zakażeniem bakteryjnym.
O przewlekłej postaci choroby mówi się, gdy objawy utrzymują się powyżej 6 tygodni albo w ciągu roku wystąpiły ponad 4 epizody ostrego zapalenia zatok i trwały powyżej 10 dni. Stanom przewlekłym towarzyszą zmiany błony śluzowej np. o charakterze pogrubienia, przerostu błony śluzowej, polipów (widoczne w badaniu tomograficznym).

KWALIFIKACJA

Na podstawie badania laryngologicznego obejmującego wywiad, badanie rynoskopowe (oglądanie nosa), badanie endoskopowe. Bezwzględnie konieczne jest wykonanie badania tomografii komputerowej TK oraz dostarczenie wraz z opisem płyty CD i/lub kliszy TK.

LECZENIE

Jedynie skuteczną metodą leczenia są zabiegi chirurgii endoskopowej tzw. czynnościowej endoskopowej chirurgii zatok (ang. FESS – functional endoscopic sinus surgery).

PRZECIWSKAZANIA

• choroba nadciśnieniowa,
• nieprawidłowe wartości krzepliwości krwi (przed zabiegiem należy odstawić na 10 dni leki zmniejszające krzepliwość krwi np. acard, polopiryna, polocard, zawsze po konsultacji ze swoim lekarzem prowadzącym),
• wiek chorego, zabieg nie powinien być wykonywany u osób powyżej 70 roku życia z powodu możliwości wystąpienia powikłań pooperacyjnych.

JAK PRZEPROWADZA SIĘ OPERACJE

FESS - chirurgiczna metoda leczenia przewlekłego zapalenia zatok przynosowych o ograniczonej interwencji przy użyciu optyki światłowodowej polega na odblokowaniu naturalnych ujść przez usunięcie zmian chorobowych lub odmienności anatomicznych struktur nosa. Zabieg wykonywany w znieczuleniu ogólnym, w warunkach szpitalnych z konieczną hospitalizacją .

POWIKŁANIA PO ZABIEGU

Powikłania oczodołowo-gałkowe

• uszkodzenie przewodu nosowo-łzowego,
• ubytki w ścianie przyśrodkowej oczodołu,
• uszkodzenie mięśnia przyśrodkowego gałki ocznej,
• krwawienie do oczodołu i/lub pozagałkowe,
• uszkodzenie nerwu wzrokowego.

Powikłania naczyniowe

• uszkodzenie tętnic sitowych przednich i tylnych,
• uszkodzenie tętnicy mózgowej przedniej (w wyniku uszkodzenia blaszki sitowej),
• uszkodzenie tętnicy klinowo-podniebiennej.

Powikłania oponowo-mózgowe (uszkodzenia podstawy czaszki)

• rynogenne zapalenie opon mózgowych wyniku uszkodzenia blaszki sitowej,
• płynotok mózgowy,
• odma mózgowa,
• zaburzenia neurologiczne i oftalmologiczne.

Powikłania wewnątrznosowe

• zrosty między zwróconymi do siebie powierzchniami,
• zaburzenia węchu wczesne i późne.